Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

numeri impăres

  • 1 numerus

    numerus, ī, m. (aus *nomesos; vgl. νέμω, νομή), die Zahl, I) eig. u. meton.: A) eig.: 1) im allg., die Zahl als Bezeichnung der Vielheit, numerus minimus, Liv.: numero comprehendere res, zählen, Verg.: numerum subducere, Catull.: numerum inire, eine Zählung vornehmen, Caes.: so auch inire numerum interfectorum, copiarum, Liv. u. Curt.: numerum subtiliter exsequi, genau angeben, Liv.: neque quam multae species nec nomina quae sint, est numerus, kann gezählt werden, Verg.: tum deinceps proximi cuiusque collegii... in sortem coicerentur, quoad is numerus effectus esset, quem ad numerum in provincias mitti oporteret, SC. bei Cael. in Cic. ep. 8, 8. § 8. – 2) insbes.: a) eine bestimmte Zahl, Anzahl, Reihe, piratarum, Cic.: supplevere ceteri numerum, Liv.: navis habet suum numerum, seine gehörige Ladung, Anzahl an Mannschaft, Cic.: ad numerum esse, mitti, in der gehörigen Zahl, vollständig, Cic.: alios in numerum (um die Zahl voll zu machen) relinquere, Sen.: haec sunt tria numero, an der Zahl, im ganzen, in Summa, Cic.: so auch numero quadraginta, Sall.: quingenti numero, Tac.: pauci numero, Tac.: multi numero, Apul. – referre in deorum numero, unter der Zahl der G. anführen, Cic. (hingegen referre in deorum numerum = unter die Zahl der Götter versetzen, Suet.): so auch in deorum numero habere, Cic.: haberi in numero disertorum, Cic., in septem sapientum numero, Nep.: ducere in numero hostium, Caes.: sidera in numero deorum reponere, Cic.: qui est eo numero, qui habiti sunt etc., Cic.: hunc ad tuum (= tuorum) numerum ascribito, Cic.: ascribe me talem (i.e. talium) in numerum, Cic. – b) ( wie ἀριθμός) eine unbestimmte Anzahl, Menge, Vorrat, Masse, ein Haufen, hominum, Cic.: copiarum, Nep.: maximus numerus vini, Vorrat, Menge, Cic.: innumerabilis frumenti numerus, Cic.: nec fuit in numero (sc. hominum), hat nie gelebt, Lucr. – c) als milit. t. t. der Kaiserzeit = eine Abteilung Soldaten u. Truppenabteilung, eine Schar (Kohorte, Turme), multi numeri militum, Ulp. dig.: distribuere in numeros, Plin. ep.: sparsi per provinciam numeri, Tac.: militaris tribunus fuit et multos egit numeros, Capit. – d) ( wie ἀριθμός) die bloße Zahl, im Ggstz. zum eigentlichen Wesen, Werte, nos numerus sumus, sind eine bloße Zahl, eine bloße Null, Hor. ep. 1, 2, 27. – e) als gramm. t. t., der Numerus (Singular, Dual, Plural), Varro LL., Quint. u. spät. Gramm. – B) meton., Plur. numeri = 1) die mit Zahlen bezeichneten Würfel, numeros manu iactabit eburnos, Ov. art. am. 2, 203: tres iactet numeros, ibid.3, 355. – 2) ein Verzeichnis, Register, griech. κατάλογος, a) der Soldaten, die Rolle, Musterrolle, Liste, nomen in numeros referre, Plin. ep.: in numeris esse, ICt.: amputare numeros legionum auxiliorumque, die Kopfzahl, Stärke der Legionen und Hilfstruppen, Tac.: dah. Er. extra numerum es mihi (du kommst bei mir nicht in Betracht [s. no. II, 3], u. im militär. Sinne = bist mir überzählig). Pe. idem istuc aliis adscriptivis ad legionem fieri solet, Plaut. Men. 183. – b) der Zivil- u. Militärbeamten, das Verzeichnis, die Matrikel, Cod. Iust. 12, 7, 2. – 3) die Mathematik, Astrologie, Cic. u.a. – poet. auch im Sing., Claud. cons. Mall. 130. – II) übtr.: 1) übh. der Teil eines Ganzen, animalia trunca suis numeris, Ov.: elegans omni numero (in jeder Beziehung) poëma, Cic.: officium omnes numeros habet, ist vollkommen, Cic.: expletus omnibus suis numeris et partibus, Cic. od., numeris omnibus absolutus, Plin. ep., vollständig nach allen seinen Teilen, vollkommen: u. so omnibus oratoriis numeris absolutus, in jeder rednerischen Hinsicht, Quint.: quid omnibus numeris (in allen Stücken, in jeder Hinsicht) praestantius? Quint. – 2) der Teil eines gleichmäßig geteilten Ganzen, ein bestimmter, abgemessener Teil, a) eines Monats, luna alternis mensibus XXX implebit numeros, alternis vero detrahet singulos, Zeitabschnitte, Tage, Plin. 18, 325. – b) eines musikalischen Stückes, die Takte, Cic.: dah. die Musik, die Töne, Melodie, Verg. u. Ov.: numeri poëtici, Ggstz. prosa oratio, Colum. poët. – c) des Tanzes od. der Bewegung des Körpers, der Takt, in numerum exsultant, Lucr.: tris tantum ad numeros Satyri moveare Bathylli, Pers.: histrio si paulum se movit extra numerum, etwas aus dem Takte kam, Cic.: so extra numerum procedere, Lucr.: übtr., nil extra numerum fecisse modumque, Taktloses (Unschickliches), Hor. ep. 1, 18, 59: haec tibi laudatio procedat in numerum, nach dem Takte = in gehöriger Weise, nach Wunsch, Cic. Verr. 4, 20. – d) Plur. numeri, die taktmäßigen, regelmäßigen Bewegungen der Athleten bei ihren Wettkämpfen, etwa die Wendungen, Gänge, Quint.: verb. numeri nexusque, Sen.; vgl. Frotscher Quint. 10, 1, 4. – e) in einem Gedichte, ein Versglied, Versfuß, numeri ac modi, Cic.: dah. poet., numeri graves, heroische Verse, Ov.: numeri impares, elegische Verse, Ov. – f) in der Rede, die Abgemessenheit, der Rhythmus, die Harmonie, der Wohlklang, oratorius (Ggstz. poëticus), Cic.: membra numeris vincire, an Rhythmen binden, Cic. – 3) die Reihe, der Rang, Platz, die Stelle, Geltung, in aliquo numero et honore esse, Caes.: nullo in oratorum numero, kein Redner von Bedeutung, Cic.: obtinere aliquem numerum, Cic.: alqm numero aliquo putare, achten, schätzen, Cic.: hunc in numerum non repono, dieser kommt nicht in Betracht, Cic.: extra numerum es mihi, im Doppelsinne, s. oben no. I, B, 2, a. – dah. numero od. in numero, anstatt, wie, als, missis legatorum numero centurionibus, in der Eigenschaft von Gesandten, als Gesandte, Caes.: parentis numero esse, Cic.: in deorum numero venerandus, Cic. – 4) numerus od. numeri, die Ordnung, Regel, ad numeros quidque suos exigere, Ov.: in numerum od. numero, regelmäßig, Verg. – 5) die Pflicht, das Amt, numeros principis implere, Auct. cons. ad Liv.: Veneri numeros suos eripere, Ov. – 6) ein wohl berechneter Beweggrund, compulit autem ad hoc consilium non solum consensus senatus, quamquam hic maxime, verum et alii quidem minores sed tamen numeri, Plin. ep. 3, 4, 5. – / Zsgz: Genet. Plur. numerûm, Petron. 63, 3.

    lateinisch-deutsches > numerus

  • 2 numerus

    numerus, ī, m. (aus *nomesos; vgl. νέμω, νομή), die Zahl, I) eig. u. meton.: A) eig.: 1) im allg., die Zahl als Bezeichnung der Vielheit, numerus minimus, Liv.: numero comprehendere res, zählen, Verg.: numerum subducere, Catull.: numerum inire, eine Zählung vornehmen, Caes.: so auch inire numerum interfectorum, copiarum, Liv. u. Curt.: numerum subtiliter exsequi, genau angeben, Liv.: neque quam multae species nec nomina quae sint, est numerus, kann gezählt werden, Verg.: tum deinceps proximi cuiusque collegii... in sortem coicerentur, quoad is numerus effectus esset, quem ad numerum in provincias mitti oporteret, SC. bei Cael. in Cic. ep. 8, 8. § 8. – 2) insbes.: a) eine bestimmte Zahl, Anzahl, Reihe, piratarum, Cic.: supplevere ceteri numerum, Liv.: navis habet suum numerum, seine gehörige Ladung, Anzahl an Mannschaft, Cic.: ad numerum esse, mitti, in der gehörigen Zahl, vollständig, Cic.: alios in numerum (um die Zahl voll zu machen) relinquere, Sen.: haec sunt tria numero, an der Zahl, im ganzen, in Summa, Cic.: so auch numero quadraginta, Sall.: quingenti numero, Tac.: pauci numero, Tac.: multi numero, Apul. – referre in deorum numero, unter der Zahl der G. anführen, Cic. (hingegen referre in deorum numerum = unter die Zahl der Götter versetzen, Suet.): so auch in deorum numero habere, Cic.:
    ————
    haberi in numero disertorum, Cic., in septem sapientum numero, Nep.: ducere in numero hostium, Caes.: sidera in numero deorum reponere, Cic.: qui est eo numero, qui habiti sunt etc., Cic.: hunc ad tuum (= tuorum) numerum ascribito, Cic.: ascribe me talem (i.e. talium) in numerum, Cic. – b) ( wie ἀριθμός) eine unbestimmte Anzahl, Menge, Vorrat, Masse, ein Haufen, hominum, Cic.: copiarum, Nep.: maximus numerus vini, Vorrat, Menge, Cic.: innumerabilis frumenti numerus, Cic.: nec fuit in numero (sc. hominum), hat nie gelebt, Lucr. – c) als milit. t. t. der Kaiserzeit = eine Abteilung Soldaten u. Truppenabteilung, eine Schar (Kohorte, Turme), multi numeri militum, Ulp. dig.: distribuere in numeros, Plin. ep.: sparsi per provinciam numeri, Tac.: militaris tribunus fuit et multos egit numeros, Capit. – d) ( wie ἀριθμός) die bloße Zahl, im Ggstz. zum eigentlichen Wesen, Werte, nos numerus sumus, sind eine bloße Zahl, eine bloße Null, Hor. ep. 1, 2, 27. – e) als gramm. t. t., der Numerus (Singular, Dual, Plural), Varro LL., Quint. u. spät. Gramm. – B) meton., Plur. numeri = 1) die mit Zahlen bezeichneten Würfel, numeros manu iactabit eburnos, Ov. art. am. 2, 203: tres iactet numeros, ibid.3, 355. – 2) ein Verzeichnis, Register, griech. κατάλογος, a) der Soldaten, die Rolle, Musterrolle, Liste, nomen in numeros referre, Plin. ep.: in numeris esse, ICt.: amputare numeros legionum au-
    ————
    xiliorumque, die Kopfzahl, Stärke der Legionen und Hilfstruppen, Tac.: dah. Er. extra numerum es mihi (du kommst bei mir nicht in Betracht [s. no. II, 3], u. im militär. Sinne = bist mir überzählig). Pe. idem istuc aliis adscriptivis ad legionem fieri solet, Plaut. Men. 183. – b) der Zivil- u. Militärbeamten, das Verzeichnis, die Matrikel, Cod. Iust. 12, 7, 2. – 3) die Mathematik, Astrologie, Cic. u.a. – poet. auch im Sing., Claud. cons. Mall. 130. – II) übtr.: 1) übh. der Teil eines Ganzen, animalia trunca suis numeris, Ov.: elegans omni numero (in jeder Beziehung) poëma, Cic.: officium omnes numeros habet, ist vollkommen, Cic.: expletus omnibus suis numeris et partibus, Cic. od., numeris omnibus absolutus, Plin. ep., vollständig nach allen seinen Teilen, vollkommen: u. so omnibus oratoriis numeris absolutus, in jeder rednerischen Hinsicht, Quint.: quid omnibus numeris (in allen Stücken, in jeder Hinsicht) praestantius? Quint. – 2) der Teil eines gleichmäßig geteilten Ganzen, ein bestimmter, abgemessener Teil, a) eines Monats, luna alternis mensibus XXX implebit numeros, alternis vero detrahet singulos, Zeitabschnitte, Tage, Plin. 18, 325. – b) eines musikalischen Stückes, die Takte, Cic.: dah. die Musik, die Töne, Melodie, Verg. u. Ov.: numeri poëtici, Ggstz. prosa oratio, Colum. poët. – c) des Tanzes od. der Bewegung des Körpers, der Takt, in numerum exsul-
    ————
    tant, Lucr.: tris tantum ad numeros Satyri moveare Bathylli, Pers.: histrio si paulum se movit extra numerum, etwas aus dem Takte kam, Cic.: so extra numerum procedere, Lucr.: übtr., nil extra numerum fecisse modumque, Taktloses (Unschickliches), Hor. ep. 1, 18, 59: haec tibi laudatio procedat in numerum, nach dem Takte = in gehöriger Weise, nach Wunsch, Cic. Verr. 4, 20. – d) Plur. numeri, die taktmäßigen, regelmäßigen Bewegungen der Athleten bei ihren Wettkämpfen, etwa die Wendungen, Gänge, Quint.: verb. numeri nexusque, Sen.; vgl. Frotscher Quint. 10, 1, 4. – e) in einem Gedichte, ein Versglied, Versfuß, numeri ac modi, Cic.: dah. poet., numeri graves, heroische Verse, Ov.: numeri impares, elegische Verse, Ov. – f) in der Rede, die Abgemessenheit, der Rhythmus, die Harmonie, der Wohlklang, oratorius (Ggstz. poëticus), Cic.: membra numeris vincire, an Rhythmen binden, Cic. – 3) die Reihe, der Rang, Platz, die Stelle, Geltung, in aliquo numero et honore esse, Caes.: nullo in oratorum numero, kein Redner von Bedeutung, Cic.: obtinere aliquem numerum, Cic.: alqm numero aliquo putare, achten, schätzen, Cic.: hunc in numerum non repono, dieser kommt nicht in Betracht, Cic.: extra numerum es mihi, im Doppelsinne, s. oben no. I, B, 2, a. – dah. numero od. in numero, anstatt, wie, als, missis legatorum numero centurionibus, in der Eigenschaft von Gesand-
    ————
    ten, als Gesandte, Caes.: parentis numero esse, Cic.: in deorum numero venerandus, Cic. – 4) numerus od. numeri, die Ordnung, Regel, ad numeros quidque suos exigere, Ov.: in numerum od. numero, regelmäßig, Verg. – 5) die Pflicht, das Amt, numeros principis implere, Auct. cons. ad Liv.: Veneri numeros suos eripere, Ov. – 6) ein wohl berechneter Beweggrund, compulit autem ad hoc consilium non solum consensus senatus, quamquam hic maxime, verum et alii quidem minores sed tamen numeri, Plin. ep. 3, 4, 5. – Zsgz: Genet. Plur. numerûm, Petron. 63, 3.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > numerus

  • 3 numerus

    ī m.
    1) составная часть, член, элемент
    omnibus numeris C, PJ, Q (omni numero C) — во всех отношениях
    2) соразмерность, размеренность, ритмичность, ритм, такт
    in (ad) numerum Cв такт (ср. 7.)
    3) созвучие, благозвучие, гармония
    numeris vincire C — делать стройным, подчинять гармонии
    4) такт, тактичность
    5) музыка, мелодия, напев ( numeros intendere nervis V)
    6) (тж. numeri poëtici Col) стих, стихотворный размер, стопа
    7) число (мат. и грам.), количество (n. innumeralis Lcr; n. militum C, Nep, Dig; n. frumenti C)
    numerum inire C, L, QC, Sen — производить подсчёт, подсчитывать, считать
    numero aliquid comprehendere V — определять численность чего-л., подсчитывать что-л.
    suum numerum habere C — быть полным (укомплектованным), иметь надлежащее число
    numero — числом, всего ( classis mille numero navium C)
    ad numerum C, Cs, L etc. — в необходимом количестве, но тж. поровну ( ad numerum aliquid dividere Pt — ср. тж. 2.)
    extra numerum esse Plбыть излишним или не приниматься в расчёт
    in numero esse C, Cs etc. — принадлежать к (числу), но тж. Dig состоять на действительной военной службе
    (in) numero amicorum ducere Cs (habere C, Cs, referre Sl, reponere C) — считать другом
    8) толпа, множество (n. hominum C etc.); презр. ничтожества
    nos n. sumus H — мы (римская молодёжь) — ничтожные люди
    9) преим. pl. арифметика, тж. астрономия (ab aliquo numeros et caelestia accipere C)
    10) pl. игральные кости ( numeros manu jactare O)
    12) промежуток, интервал ( pares numeri V)
    13) воинская часть, войсковое подразделение ( sparsi per provinciam numeri T)
    (тж. militaris n. Amm) когорта ( numeri legionum T)
    14) pl. список, перечень ( nomen in numeros referre PJ)
    15) положение, значение, достоинство, авторитет
    (in) aliquo numero esse C, Cs (obtinere aliquem numerum C) — иметь какое-л. значение (иметь влияние, пользоваться уважением)
    (in) numero obsĭdum Csв числе или в качестве заложников
    16) pl. должность, функция, роль ( alicui numeros suos eripere O)

    Латинско-русский словарь > numerus

  • 4 impar

    im-pār, paris (in u. par), I) ungleich, ungerade, der Länge, Zahl u. Zeitdauer nach (Ggstz. par, aequalis), a) eig.: mensae pes, Ov.: si toga dissidet impar, sich schief zieht, Hor.: stellarum numerus par an impar sit, nescitur, Cic.: par et impar ludere, Gerade u. Ungerade, Hor. u. Aug. bei Suet.: modi impares, Hexameter u. Pentameter, Ov.: numeri impares an aequales, Cic. – b) übtr., ungleich, ungleichartig, verschieden, clamor, Liv.: benevolentia, Cic.: m. Genet., formae et animi (in) Hor. – II) insbes., einem andern den Kräften usw. nach ungleich, nicht gewachsen, 1) im allg.: a) eig.: ceteris maior, tibi miles impar, Hor.: impar nimio ardori civium, Tac.: Thraex impar munerario, Suet.: infelix puer atque impar congressus Achilli, Verg.: velut impar dolori, unterliegend, Suet.: impar honoribus, Suet. – m. Abl. resp., impares numero, Tac.: omni parte virium impar, Liv.: nec facies impar nobilitate, Ov. – b) übtr.: v. dem, worin man nicht gewachsen ist, ungleich, pugna, Verg.: certamen, Ov. – mit folg. Infin., tangi impar, nicht könnend usw., Gratt. cyn. 61. – 2) nicht ebenbürtig, maternum genus impar, Tac.: materno genere impar, Sall.: quia iuncta impari esset, Liv.: Tiberium spreverat ut imparem, Tac.: aequat omnes cinis; impares nascimur, pares morimur, Sen. – / Abl. Sing. gew. impari; doch auch (des Metrums wegen) impare, Verg. ecl. 8, 75. Ps. Verg. Cir. 372. Lucan. 7, 682.

    lateinisch-deutsches > impar

  • 5 impar

    im-pār, paris (in u. par), I) ungleich, ungerade, der Länge, Zahl u. Zeitdauer nach (Ggstz. par, aequalis), a) eig.: mensae pes, Ov.: si toga dissidet impar, sich schief zieht, Hor.: stellarum numerus par an impar sit, nescitur, Cic.: par et impar ludere, Gerade u. Ungerade, Hor. u. Aug. bei Suet.: modi impares, Hexameter u. Pentameter, Ov.: numeri impares an aequales, Cic. – b) übtr., ungleich, ungleichartig, verschieden, clamor, Liv.: benevolentia, Cic.: m. Genet., formae et animi (in) Hor. – II) insbes., einem andern den Kräften usw. nach ungleich, nicht gewachsen, 1) im allg.: a) eig.: ceteris maior, tibi miles impar, Hor.: impar nimio ardori civium, Tac.: Thraex impar munerario, Suet.: infelix puer atque impar congressus Achilli, Verg.: velut impar dolori, unterliegend, Suet.: impar honoribus, Suet. – m. Abl. resp., impares numero, Tac.: omni parte virium impar, Liv.: nec facies impar nobilitate, Ov. – b) übtr.: v. dem, worin man nicht gewachsen ist, ungleich, pugna, Verg.: certamen, Ov. – mit folg. Infin., tangi impar, nicht könnend usw., Gratt. cyn. 61. – 2) nicht ebenbürtig, maternum genus impar, Tac.: materno genere impar, Sall.: quia iuncta impari esset, Liv.: Tiberium spreverat ut imparem, Tac.: aequat omnes cinis; impares nascimur, pares morimur, Sen. – Abl. Sing. gew. impari; doch auch (des Metrums wegen) impare,
    ————
    Verg. ecl. 8, 75. Ps. Verg. Cir. 372. Lucan. 7, 682.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > impar

  • 6 numerus

    nŭmĕrus, i, m.    - cf. gr. νέμω: distribuer.    - voir numero. [st1]1 [-] nombre.    - quoad is numerus effectus esset, quem ad numerum in provincias mitti oporteret, Cic. Fam. 8, 8, 8: jusqu'à ce que fût réalisé le nombre, sur lequel devait se régler l'envoi dans les provinces = jusqu'à ce que fût atteint le nombre voulu des gouverneurs de provinces.    - numerum inire: dénombrer, évaluer le nombre.    - numerus inibatur, Caes. BG. 7, 76,: on évaluait le nombre. --- cf. Liv. 38, 23, 6.    - non numero haec judicantur, sed pondere, Cic. Off. 2, 79: ces choses s'apprécient non par le nombre (la quantité), mais par la qualité.    - equites, quindecim milia numero, Caes. BG. 7, 64, 1: les cavaliers, au nombre de quinze mille.    - reliqui omnes, numero quadraginta, interfecti, Sall. J. 53, 4: tous les autres, au nombre de quarante, furent tués.    - cf. BG. 1, 5, 2 ; 2, 4, 7, etc.    - proelium atrocius quam pro numero pugnantium, Liv. 21, 29: combat plus acharné *qu'en comparaison du nombre des combattants* = que ne le laissait prévoir (envisager) le nombre des combattants.    - totidem numero pedites, Caes. BG. 1, 48, 5: le même nombre de fantassins.    - in hostium numero habere (ducere), Caes. BG. 1, 28, 2 ; 6, 32, 1: mettre au nombre des ennemis.    - hostium numero habere (ducere), Caes. BG. 6, 6, 3; 6, 21, 2: mettre au nombre des ennemis.    - in deorum numero reponere, referre, Cic. Nat. 3, 21; 3, 12: mettre au nombre des dieux.    - hostium numero esse, Cic. Phil. 13, 11: être au nombre des ennemis.    - ex illo numero = ex illorum numero, Cic. Verr. 5, 101: d'entre eux.    - nonnullae ex eo numero, Cic. Verr. 5, 28: plusieurs d'entre elles.    - me adscribe talem in numerum, Cic. Phil. 2, 33: inscris-moi au nombre de tels personnages.    - is est eo numero, qui... habiti sunt, Cic. Arch. 31: il est du nombre de ceux qui ont été regardés comme...    - in numerum relinquere, Sen. Clem. 1, 5, 7: laisser pour faire nombre. --- cf. Luc. 2, 111.    - numeri eburni: *les nombres d'ivoire* = les dés d'ivoire.    - Ov. A. A. 2, 203; 3, 355; Suet. Tib. 14, 2.    - classis mille numero navium, Cic. Verr. 2 § 48: une flotte de mille navires.    - ad duorum milium numero ex Pompeianis cecidisse reperiebamus, Caes. BC. 3, 53: nous trouvions près de deux mille morts du côté des Pompéiens. [st1]2 [-] nombre fixé.    - naves suum numerum habent, Cic. Verr. 5, 133: les navires ont leur équipage au complet.    - obsides ad numerum mittere, Caes. BG. 5, 20, 4: envoyer des otages jusqu'à concurrence du nombre fixé. [st1]3 [-] grande quantité.    - magnus pecoris atque hominum numerus, Caes. BG. 6, 6, 1: une grande quantité de bétail et d'êtres humains.    - magnus numerus equitatus, Caes. BG. 1, 18, 5: un fort contingent de cavalerie.    - magnus numerus frumenti, Cic. Verr. 2, 176: une grande quantité de blé.    - est in provincia numerus civium Romanorum, Cic. Font. 13: il y a dans la province un bon nombre de citoyens romains. [st1]4 [-] classe, catégorie; au plur. corps de troupe, divisions, détachements.    - ex quo numero incipiam? Cic. Verr. 4, 3: par quelle catégorie de gens dois-je commencer ?    - nondum distributi in numeros, Plin. Ep. 10, 29, 2: pas encore affectés à des corps de troupes.    - cf. Tac. Agr. 18; H. 1, 6.    - militares numeri, Amm. 14, 7, 19: les cohortes.    - in numeris esse, Dig. 29, 1, 43: être enrôlé. [st1]5 [-] le nombre = la foule, le vulgaire.    - Hor. Ep. 1, 2, 27. [st1]6 [-] nombre (sing., plur., duel).    - Varr. L. 9, 65; Quint. 1, 4, 27, etc.    - numeri: les mathématiques, la science des nombres. --- Cic. Fin. 5, 87. [st1]7 [-] partie d'un tout.    - animalia suis trunca numeris, Ov. M. 1, 427: animaux privés d'une partie de leurs organes. --- cf. M. 7, 126.    - omnes numeros virtutis continere, Cic. Fin. 3, 24: renfermer la vertu complète.    - omnes habere in se numeros veritatis Cic. Div. 1, 23, avoir en soi tous les caractères de la vérité.    - aliquid expletum omnibus suis muneris et partibus Cic. Nat. 2, 37, qqch de parfait dans tous ses éléments et dans toutes ses parties.    - liber numeris omnibus absolutus, Plin. Ep. 9, 38: enfant parfait en tout point.    - deesse numeris suis, Ov. Am. 3, 7, 18: être incomplet. [st1]8 [-] partie mesurée, déterminée d'un tout.    - numerus: fragment de temps, jour. --- Plin. 18, 325.    - numerus: temps frappé, mesure, cadence.    - se movere extra numerum, Cic. Par. 26: faire un mouvement en dehors de la mesure.    - in numerum exsultare, Lucr. 2, 631: bondir en cadence.    - numerus: pied métrique.    - cf. Cic. de Or. 3, 182 ; Or. 190, 215, etc.    - numeri varie conclusi, Cic. Br, 274, combinaisons métriques de formes variées.    - numerus: rythme, nombre. --- Cic. Or. 219, etc.    - sententias in quadrum numerumque redigere, Cic. Or. 208: ramener les pensées à une forme symétrique et nombreuse.    - poét. in numerum digerere, Virg. En. 3, 446: disposer en ordre.    - quid, quae te purā solum sub nocte canentem audieram? Numeros memini, Virg. B. 9, 44: et ces vers que je t'avais entendu chanter lors d'une nuit sereine? Je me souviens de l'air (du rythme).    - in numerum: en cadence, harmonieusement.    - corpus movere ad numeros, Sen. Tranq. 17: mouvoir son corps en cadence.    - in solutis verbis inesse numeros, Cic. Or. 56, 190: qu'il y a du rythme dans la prose.    - arma gravi numero edere, Ov. Am. 1: chanter les armes sur un rythme grave.    - numeri: mouvements réglés des athlètes, coups spéciaux, bottes dans les assauts d'escrime.    - cf. Quint. 10, 1, 4; Sen. Ben. 7, 1. [st1]9 [-] rang, place; règle, ordre; valeur, considération, convenances.    - aliquo ou in aliquo numero esse, Cic. Fam. 1, 10; de Or. 3, 33: compter quelque peu, avoir un certain rang.    - cf. Caes. BG. 6, 13, 1.    - extra numerum es mihi, Plaut.: tu ne comptes pas pour moi.    - Tubero fuit nullo in oratorum numero, Cic. Brut. 117: Tubéro ne compta pas du tout parmi les orateurs.    - aliquem numerum obtinebat, Cic. Br. 175: il comptait qq peu.    - in patronorum aliquem numerum pervenerat, Cic. Br. 243: il avait pris une certaine place parmi les avocats.    - nil extra numerum facere, Hor. Ep. 1: ne rien faire hors de propos (contre les convenances).    - d'où numero ou in numero: en qualité de, à la place de.    - obsidum numero missi, Caes. BG. 5, 27, 2: envoyés en qualité d'otages.    - cf. Caes. BC. 2, 44, 2.    - in deorum immortalium numero venerandos, Cic. Agr. 2, 95: qu'il faut les vénérer à l'égal des dieux.    - ad numeros exigere quidque suos, Ov. R. Am. 372: ramener chaque chose à ses règles.
    * * *
    nŭmĕrus, i, m.    - cf. gr. νέμω: distribuer.    - voir numero. [st1]1 [-] nombre.    - quoad is numerus effectus esset, quem ad numerum in provincias mitti oporteret, Cic. Fam. 8, 8, 8: jusqu'à ce que fût réalisé le nombre, sur lequel devait se régler l'envoi dans les provinces = jusqu'à ce que fût atteint le nombre voulu des gouverneurs de provinces.    - numerum inire: dénombrer, évaluer le nombre.    - numerus inibatur, Caes. BG. 7, 76,: on évaluait le nombre. --- cf. Liv. 38, 23, 6.    - non numero haec judicantur, sed pondere, Cic. Off. 2, 79: ces choses s'apprécient non par le nombre (la quantité), mais par la qualité.    - equites, quindecim milia numero, Caes. BG. 7, 64, 1: les cavaliers, au nombre de quinze mille.    - reliqui omnes, numero quadraginta, interfecti, Sall. J. 53, 4: tous les autres, au nombre de quarante, furent tués.    - cf. BG. 1, 5, 2 ; 2, 4, 7, etc.    - proelium atrocius quam pro numero pugnantium, Liv. 21, 29: combat plus acharné *qu'en comparaison du nombre des combattants* = que ne le laissait prévoir (envisager) le nombre des combattants.    - totidem numero pedites, Caes. BG. 1, 48, 5: le même nombre de fantassins.    - in hostium numero habere (ducere), Caes. BG. 1, 28, 2 ; 6, 32, 1: mettre au nombre des ennemis.    - hostium numero habere (ducere), Caes. BG. 6, 6, 3; 6, 21, 2: mettre au nombre des ennemis.    - in deorum numero reponere, referre, Cic. Nat. 3, 21; 3, 12: mettre au nombre des dieux.    - hostium numero esse, Cic. Phil. 13, 11: être au nombre des ennemis.    - ex illo numero = ex illorum numero, Cic. Verr. 5, 101: d'entre eux.    - nonnullae ex eo numero, Cic. Verr. 5, 28: plusieurs d'entre elles.    - me adscribe talem in numerum, Cic. Phil. 2, 33: inscris-moi au nombre de tels personnages.    - is est eo numero, qui... habiti sunt, Cic. Arch. 31: il est du nombre de ceux qui ont été regardés comme...    - in numerum relinquere, Sen. Clem. 1, 5, 7: laisser pour faire nombre. --- cf. Luc. 2, 111.    - numeri eburni: *les nombres d'ivoire* = les dés d'ivoire.    - Ov. A. A. 2, 203; 3, 355; Suet. Tib. 14, 2.    - classis mille numero navium, Cic. Verr. 2 § 48: une flotte de mille navires.    - ad duorum milium numero ex Pompeianis cecidisse reperiebamus, Caes. BC. 3, 53: nous trouvions près de deux mille morts du côté des Pompéiens. [st1]2 [-] nombre fixé.    - naves suum numerum habent, Cic. Verr. 5, 133: les navires ont leur équipage au complet.    - obsides ad numerum mittere, Caes. BG. 5, 20, 4: envoyer des otages jusqu'à concurrence du nombre fixé. [st1]3 [-] grande quantité.    - magnus pecoris atque hominum numerus, Caes. BG. 6, 6, 1: une grande quantité de bétail et d'êtres humains.    - magnus numerus equitatus, Caes. BG. 1, 18, 5: un fort contingent de cavalerie.    - magnus numerus frumenti, Cic. Verr. 2, 176: une grande quantité de blé.    - est in provincia numerus civium Romanorum, Cic. Font. 13: il y a dans la province un bon nombre de citoyens romains. [st1]4 [-] classe, catégorie; au plur. corps de troupe, divisions, détachements.    - ex quo numero incipiam? Cic. Verr. 4, 3: par quelle catégorie de gens dois-je commencer ?    - nondum distributi in numeros, Plin. Ep. 10, 29, 2: pas encore affectés à des corps de troupes.    - cf. Tac. Agr. 18; H. 1, 6.    - militares numeri, Amm. 14, 7, 19: les cohortes.    - in numeris esse, Dig. 29, 1, 43: être enrôlé. [st1]5 [-] le nombre = la foule, le vulgaire.    - Hor. Ep. 1, 2, 27. [st1]6 [-] nombre (sing., plur., duel).    - Varr. L. 9, 65; Quint. 1, 4, 27, etc.    - numeri: les mathématiques, la science des nombres. --- Cic. Fin. 5, 87. [st1]7 [-] partie d'un tout.    - animalia suis trunca numeris, Ov. M. 1, 427: animaux privés d'une partie de leurs organes. --- cf. M. 7, 126.    - omnes numeros virtutis continere, Cic. Fin. 3, 24: renfermer la vertu complète.    - omnes habere in se numeros veritatis Cic. Div. 1, 23, avoir en soi tous les caractères de la vérité.    - aliquid expletum omnibus suis muneris et partibus Cic. Nat. 2, 37, qqch de parfait dans tous ses éléments et dans toutes ses parties.    - liber numeris omnibus absolutus, Plin. Ep. 9, 38: enfant parfait en tout point.    - deesse numeris suis, Ov. Am. 3, 7, 18: être incomplet. [st1]8 [-] partie mesurée, déterminée d'un tout.    - numerus: fragment de temps, jour. --- Plin. 18, 325.    - numerus: temps frappé, mesure, cadence.    - se movere extra numerum, Cic. Par. 26: faire un mouvement en dehors de la mesure.    - in numerum exsultare, Lucr. 2, 631: bondir en cadence.    - numerus: pied métrique.    - cf. Cic. de Or. 3, 182 ; Or. 190, 215, etc.    - numeri varie conclusi, Cic. Br, 274, combinaisons métriques de formes variées.    - numerus: rythme, nombre. --- Cic. Or. 219, etc.    - sententias in quadrum numerumque redigere, Cic. Or. 208: ramener les pensées à une forme symétrique et nombreuse.    - poét. in numerum digerere, Virg. En. 3, 446: disposer en ordre.    - quid, quae te purā solum sub nocte canentem audieram? Numeros memini, Virg. B. 9, 44: et ces vers que je t'avais entendu chanter lors d'une nuit sereine? Je me souviens de l'air (du rythme).    - in numerum: en cadence, harmonieusement.    - corpus movere ad numeros, Sen. Tranq. 17: mouvoir son corps en cadence.    - in solutis verbis inesse numeros, Cic. Or. 56, 190: qu'il y a du rythme dans la prose.    - arma gravi numero edere, Ov. Am. 1: chanter les armes sur un rythme grave.    - numeri: mouvements réglés des athlètes, coups spéciaux, bottes dans les assauts d'escrime.    - cf. Quint. 10, 1, 4; Sen. Ben. 7, 1. [st1]9 [-] rang, place; règle, ordre; valeur, considération, convenances.    - aliquo ou in aliquo numero esse, Cic. Fam. 1, 10; de Or. 3, 33: compter quelque peu, avoir un certain rang.    - cf. Caes. BG. 6, 13, 1.    - extra numerum es mihi, Plaut.: tu ne comptes pas pour moi.    - Tubero fuit nullo in oratorum numero, Cic. Brut. 117: Tubéro ne compta pas du tout parmi les orateurs.    - aliquem numerum obtinebat, Cic. Br. 175: il comptait qq peu.    - in patronorum aliquem numerum pervenerat, Cic. Br. 243: il avait pris une certaine place parmi les avocats.    - nil extra numerum facere, Hor. Ep. 1: ne rien faire hors de propos (contre les convenances).    - d'où numero ou in numero: en qualité de, à la place de.    - obsidum numero missi, Caes. BG. 5, 27, 2: envoyés en qualité d'otages.    - cf. Caes. BC. 2, 44, 2.    - in deorum immortalium numero venerandos, Cic. Agr. 2, 95: qu'il faut les vénérer à l'égal des dieux.    - ad numeros exigere quidque suos, Ov. R. Am. 372: ramener chaque chose à ses règles.
    * * *
        Numerus, numeri, pen. corr. Nombre.
    \
        Frumenti magnum numerum coegit. Caes. Grand amas.
    \
        Maximus vini numerus fuit. Cic. Grande quantité de vin.
    \
        Ex suo numero legatos ad Martium regem mittit. Sallust. De son costé, De sa bande, Des siens.
    \
        Quo numero fuisti? qua existimatione, quo gradu dignitatis? Cic. En quel honneur?
    \
        Accensus sit eo numero, quo eum maiores nostri esse voluerunt. Cic. Qu'il se tienne au rang baillé par noz predecesseurs, Qu'il n'entreprenne point plus qu'il luy appartient.
    \
        Hunc ad tuum numerum libenter adscribito. Cic. Recois le au nombre de tes amis.
    \
        Componere numero. Virgil. Par bon ordre, et en bel arroy.
    \
        Distribuere in numeros. Plin. iunior. Par bandes.
    \
        In numero et loco hostium duci. Cic. Estre reputé du nombre des ennemis.
    \
        Numero eximere. Quintil. Choisir, Mettre à part.
    \
        Numerum habui. Plaut. Je scavoye bien le nombre.
    \
        Habere aliquem in numero suorum. Ci. Le tenir de ses amis.
    \
        Qui illum secum habuerit eo numero ac loco. Cic. En si grande auctorité.
    \
        Numero, vel in numero aliquo haberi, vel esse: cui Despiti opponitur. Varro. Estre prisé et estimé, Estre en reputation.
    \
        Qui ne liberi quidem hominis numero sit. Brutus. Qui n'a pas merité d'estre au nombre des hommes.
    \
        Obtinere aliquem numerum. Cic. Estre en quelque estime et reputation.
    \
        An in aliquo numero ponendus est? Ci. En doibt on parler? En doibt on faire cas? En doibt on faire ne mise ne recepte?
    \
        In numeros nomen referre. Plin. iunior, Neque adhuc nomen in numeros relatum est. Il n'est point encore enrollé aux bandes.
    \
        Subducere numerum. Catull. Compter, Nombrer.
    \
        Quo in numero ego sum. Cic. Du nombre desquels je suis.
    \
        Hoc erit in magno numero nostrorum malorum. Cic. Cela accroistra fort et augmentera noz maulx.
    \
        In nullo numero esse. Cic. N'estre en nulle estime et reputation.
    \
        Deorum numero esse alicui. Liu. Estre estimé et reputé Dieu.
    \
        Quum is tibi parentis numero fuisset. Cic. Veu que tu l'estimois autant que ton pere.
    \
        Numerus. Virgil. Cic. Mesure.
    \
        Impares numeri. Ouid. Vers elegiaques.
    \
        Graui numero edere arma. Ouid. Descrire les faicts de guerre par vers graves.
    \
        Ludere in numerum. Virgil. Danser à la chanson, ou de mesure.
    \
        Numeris verba nectere. Ouid. Composer des vers, ou carmes.
    \
        Omnibus numeris absolutus. Plin. iunior. Totalement, en toutes sortes et manieres bien faict, Parfaict.
    \
        Omnes comitatis numeros obibas. Plin. iunior. Tu estois doulx et courtois en toutes manieres, Parfaictement.
    \
        Perfectum expletumque omnibus suis numeris et partibus. Cic. Parfaict de touts poincts, Accompli.
    \
        Veritatis omnes numeros in se habere. Cic. Il est vray comme l'Evangile. Bud.

    Dictionarium latinogallicum > numerus

  • 7 numerus

    nŭmĕrus, i, m. [Gr. nemô, to distribute; cf.: numa, nemus, nummus], a number.
    I.
    Lit.
    A.
    In gen.:

    illi octo cursus septem efficiunt distinctos intervallis sonos: qui numerus rerum omnium fere nodus est,

    Cic. Rep. 6, 18, 18; cf. Macr. Somn. Scip. 1, 6:

    duo hi numeri,

    Cic. Rep. 6, 12, 12:

    consummare perfectissimum numerum, quem novem novies multiplicata componunt,

    Sen. Ep. 58:

    numerumque referri Jussit,

    that their number should be counted, Verg. E. 6, 85; cf.: numerus argenteorum facilior usui est, the counting, reckoning. Tac. G. 5 fin.: sed neque quam multae species, nec nomina quae sint Est numerus;

    neque enim numero conprendere refert,

    cannot be counted, Verg. G. 2, 104:

    eorumque nummorum vis et potestas non in numero erat, sed in pondere,

    Gai. Inst. 1, 122.—
    B.
    In partic.
    1.
    A certain collective quantity, a body, number of persons or things: tunc deinceps proximi cujusque collegii... in sortem coicerentur, quoad is numerus effectus esset, quem ad numerum in provincias mitti oporteret, S. C. ap. Cic. Fam. 8, 8, 8:

    haec in Aeduorum finibus recensebantur numerusque inibatur,

    Caes. B. G. 7, 76; Liv. 38, 22:

    eum clavum, quia rarae per ea tempora litterae erant, notam numeri annorum fuisse ferunt,

    Liv. 7, 3:

    Pompilius ad pristinum numerum duo augures addidit,

    Cic. Rep. 2, 14, 26:

    haec enim sunt tria numero,

    in number, altogether, id. de Or. 2, 28, 121:

    classis mille numero navium,

    id. Verr. 2, 1, 18, § 48:

    oppida sua omnia, numero ad duodecim, incendunt,

    Caes. B. G. 1, 5:

    ad duorum milium numero ex Pompeianis cecidisse reperiebamus,

    id. B. C. 3, 53: reliqui omnes, numero quadraginta, interfecti, Sall [p. 1226] J. 53, 4; cf. id. ib. 93, 8:

    cum magnus piratarum numerus deesset,

    Cic. Verr. 2, 5, 28, § 72:

    ad eorum numerum,

    to the full number of them, id. ib. 2, 5, 28, § 73; id. Q. Fr. 2, 13; Caes. B. G. 5, 20:

    si naves suum numerum haberent,

    Cic. Verr. 2, 5, 51, § 133:

    supra numerum,

    superfluous, Suet. Ner. 15; id. Claud. 25:

    magnus numerus frumenti,

    a great quantity, Cic. Verr. 2, 2, 72, § 176; cf. id. Planc. 26, 64; Caes. B. C. 2, 18:

    vini,

    Cic. Phil. 2, 28, 66; so without an adj., like the Engl. number, for a great number:

    est (in eādem provinciā) numerus civium Romanorum atque hominum honestissimorum,

    id. Font. 5, 13 (1, 3):

    plures numero tuti,

    Tac. A. 14, 49 fin.:

    sed illos Defendit numerus,

    Juv. 2, 46; cf. Verg. E. 7, 52:

    latet in numero virtus,

    Sil. 1, 323.—
    2.
    In plur.: numeri, the mathematics, astronomy:

    ut a sacerdotibus barbaris numeros et caelestia acciperet,

    Cic. Fin. 5, 29, 87:

    Thales hoc etiam numeris inquirit et astris,

    Sid. 15, 79:

    numerisque sequentibus astra,

    Stat. Th. 4, 411. —Rarely in sing., Claud. Cons. Mall. 130.—
    3.
    In milit. lang., a division of the army, a troop, band (post-Aug.):

    sparsi per provinciam numeri,

    Tac. Agr. 18; cf.:

    plena urbs exercitu insolito: multi ad hoc numeri e Germaniā ac Britanniā,

    id. H. 1, 6:

    nondum distributi in numeros erant,

    Plin. Ep. 10, 29 (38), 2:

    revocare ad officium numeros,

    Suet. Vesp. 6:

    militares numeri,

    cohorts, Amm. 14, 7, 19:

    in numeris esse,

    to be enrolled, Dig. 29, 1, 43; cf. ib. 29, 1, 38; Claud. Epith. Pall. et Celer. 86; Inscr. Grut. 1096. —
    4.
    Like the Gr. arithmos, a mere number, opp. to quality, worth:

    nos numerus sumus et fruges consumere nati,

    we are mere numbers, ciphers, Hor. Ep. 1, 2, 27; cf. Juv. 2, 46 supra.—
    5.
    In gram., a number (singular, plural, dual), Varr. L. L. 9, § 65 sq. Müll.; Quint. 1, 4, 27; 1, 5, 42; 47; 1, 6, 25 et saep. —
    C.
    Transf., poet., dice (marked with numbers):

    seu ludet numerosque manu jactabit eburnos,

    Ov. A. A. 2, 203:

    et modo tres jactet numeros,

    id. ib. 3, 355; cf. Suet. Tib. 14, 2.—
    II.
    Trop., number, rank, place, position, estimation, relation, class, category (cf.:

    nomen, locus, in loco, in vicem): me adscribe talem (i. e. talium) in numerum,

    Cic. Phil. 2, 13, 33:

    in illo antiquorum hominum numero reponi,

    id. Verr. 2, 3, 90, § 210:

    in deorum numero haberi,

    id. N. D. 3, 19, 48:

    reponere,

    id. ib. 3, 3, 21:

    referre,

    id. ib. 3, 1, 12:

    numero beatorum aliquem eximere,

    Hor. C, 2, 2, 18:

    si quo in numero illud, quod per similitudinem affertur, et quo in loco illud, cujus causā affertur, haberi conveniat, ostendetur,

    Cic. Inv. 2, 50, 151; id. Verr. 2, 2, 54, § 134:

    ex hoc numero hunc esse,

    id. Arch. 7, 16:

    parentis numero alicui esse,

    id. Div. in Caecil. 19, 61 sq.:

    in hostium numero habere aliquem,

    Caes. B. G. 1, 28:

    ducere in numero hostium,

    id. ib. 6, 32:

    hujus originis apud veteres numerus erat exilis,

    Amm. 23, 6, 35: in numero esse, to be of the number of, to be reckoned among, to be any thing, Lucr. 5, 180:

    Q. Aelius Tubero fuit illo tempore nullo in oratorum numero,

    Cic. Brut. 31, 117:

    sine actione summus orator esse in numero nullo potest,

    id. de Or. 3, 56, 213:

    quo sunt in numero Curiosolites, etc.,

    Caes. B. G. 7, 75, 4; 3, 7, 2; Nep. Att. 1, 4:

    quo in numero ego sum,

    Cic. Fam. 13, 23, 1; Caes. B. C. 2, 44, 3; 3, 53, 2:

    qui in eo numero fuisset,

    Cic. Phil. 2, 11, 25; id. Fl. 4, 9; id. Fam. 7, 6, 1:

    quo in numero hi quoque fuerunt,

    Liv. 39, 36 fin.Without in:

    ut civium numero simus,

    Liv. 4, 4, 12; 7, 30, 19; 30, 42, 9; 4, 56, 11;

    36, 35, 9: aliquem hostium numero habere,

    Caes. B. G. 6, 6, 3; id. B. C. 3, 82, 3; id. B. G. 6, 21, 2:

    qui hostium numero non sunt,

    Cic. Phil. 13, 5, 11; id. Brut. 20, 78:

    aliquo numero esse,

    to be of some repute, id. Fam. 1, 10; Caes. B. G. 6, 13, 1; cf. Cic. Or. 62, 208; id. de Or. 3, 9, 33:

    Bambalio quidam, homo nullo numero,

    of no account, Cic. Phil. 3, 6, 16:

    numerum aliquem obtinere,

    id. Brut. 47, 175.—
    B.
    A part of a whole, member, category:

    omnes numeros virtutis continet,

    Cic. Fin. 3, 7, 24:

    varium et elegans omni fere numero poëma,

    id. Ac. 1, 3, 9:

    mundus perfectus expletusque omnibus suis numeris atque partibus,

    id. N. D. 2, 13, 37:

    animalia imperfecta suisque Trunca vident numeris,

    Ov. M. 1, 427; 7, 126:

    quid omnibus numeris praestantius?

    Quint. 10, 1, 91:

    liber numeris omnibus absolutus,

    Plin. Ep. 9, 38; cf. of the days of the month: luna alternis mensibus XXX. implebit numeros, alternis vero detrahet singulos, Plin. 18, 32, 75, § 325.—Hence, omnium numerorum esse, to be complete, perfect, Petr. 68:

    puer omnium numerūm,

    id. ib. 63. And, on the contrary:

    deesse numeris suis,

    to be deficient, Ov. Am. 3, 8, 11.—
    C.
    Order:

    quaecumque in foliis descripsit carmina virgo, Digerit in numerum,

    Verg. A. 3, 446.—
    D.
    An office, duty, part:

    ad numeros exige quidque suos,

    Ov. R. Am. 372:

    Veneri numeros eripere suos,

    id. H. 4, 88; id. Am. 3, 7, 18; cf. id. ib. 3, 7, 26:

    verae numeros modosque ediscere vitae,

    Hor. Ep. 2, 2, 143.—
    E.
    Musical measure, time, rhythm, harmony, numbers:

    in numerum exsultant,

    Lucr. 2, 631:

    in musicis numeri, et voces et modi, etc.,

    Cic. de Or. 1, 42, 187; Quint. 9, 4, 126:

    histrio si paulum se movet extra numerum,

    Cic. Par. 3, 2, 26; Quint. 12, 2, 12:

    sit igitur hoc cognitum, in solutis etiam verbis inesse numeros,

    Cic. Or. 56, 190:

    Isocrates verbis solutis numeros primus adjunxit,

    id. ib. 52, 174:

    in solutā oratione... modum tamen et numerum quendam oportere servari,

    id. Brut. 8, 32:

    multum interest, utrum numerosa sit, id est similis numerorum, an plane e numeris constet oratio,

    id. Or. 65, 220:

    redigere omnes fere in quadrum numerumque sententias,

    id. ib. 61, 208.—Hence, quamvis nil extra numerum fecisse modumque Curas, nothing out of measure, improper, Hor. Ep. 1, 18, 59.—
    2.
    A measure, number, in poetry:

    nam cum sint numeri plures, iambum et trochaeum frequentem segregat ab oratore Aristoteles,

    Cic. de Or. 3, 47, 182; id. Or. 64, 215:

    numeris nectere verba,

    Ov. P. 4, 2, 30; 4, 2, 5:

    numeros memini, si verba tenerem,

    i. e. the tune, Verg. E. 9, 45:

    numerisque fertur Lege solutis,

    Hor. C. 4, 2, 11.—
    3.
    A verse, in gen. ( poet.):

    arma gravi numero violentaque bella parabam Edere,

    i. e. verses in heroic metre, Ov. Am. 1, 1, 1:

    impares,

    i. e. elegiac verses, id. ib. 3, 1, 37.—Hence, nŭmĕrō (abl.), adverb., lit., measured according to number or time, i. e. precisely, exactly, just (only ante-class.; freq. in Plautus; not found in Ter. or Lucr.).
    A.
    Just, precisely, at the right time, on the instant: numero mihi in mentem fuit. Plaut. Am. 1, 1, 25: neminem vidi, qui numero sciret, quod scitu est opus, Naev. ap. Fest. p. 170 Müll.—
    B.
    Quickly, rapidly, soon:

    numero significat cito,

    Non. 352, 16 sq.:

    (apes) si quando displicatae sunt, cymbalis et plausibus numero reducunt in locum unum,

    Varr. R. R. 3, 16, 7. —With nimis: perfalsum et abs te creditum numero nimis, too quickly, too soon, Afran. ap. Paul. ex Fest. p. 170 Müll.: numquam nimis numero quemquam vidi facere, quam facto est opus, Turp. ap. Non. 352, 20.—
    2.
    In a bad sense, too quickly, too hastily, too soon:

    Menaechme, numero huc advenis ad prandium: Nunc opsonatu redeo,

    Plaut. Men. 2, 2, 13:

    numero dicis,

    id. Cas. 3, 5, 28; id. Mil. 5, 1, 6:

    o Apella, o Zeuxis pictor, Cur numero estis mortui, hinc exemplum ut pingeretis?

    why have you died too soon? id. Poen. 5, 4, 102; Afran. ap. Non. 352, 26; id. ap. Paul. ex Fest. l. l.

    Lewis & Short latin dictionary > numerus

  • 8 numerus

        numerus ī, m    [NEM-], a number: ad numerum quattuor milium, about, Cs.: septem sonos: qui numerus rerum omnium fere nodus est: duo ii numeri: exercitus numero hominum amplior, S.: numerumque referri Iussit, that they be counted, V.: numerus argenteorum facilior usui est, counting, Ta.: mille numero navium classis: ad duo milia numero cecidisse, Cs.: obsides ad numerum miserunt, the full number, Cs.: quantum Aut numerum lupus (curat), the count of the flock, V.— A considerable number, quantity, body, collection, class: conveniet numerus quantum debui, sum, T.: effuse euntes numerum ampliorem efficiebant, S.: si naves suum numerum haberent, complement: magnus numerus frumenti, quantity: est numerus civium Romanorum, many: sed illos Defendit numerus, Iu.: sparsi per provinciam numeri, troops, Ta.— A mere number, cipher, nobody: Nos numerus sumus, H.: ignavorum, rabble, Ta.— Plur, dice: eburni, O.: trīs iactet numeros, O.— Plur, the mathematics, astronomy: a sacerdotibus numeros accipere.—Fig., number, rank, place, position, estimation, relation, class, category: me adscribe talem in numerum: Phraaten numero beatorum Eximit virtus, H.: reductos in hostium numero habuit, Cs.: Tubero fuit nullo in oratorum numero, reckoned among: esse in numero nullo, of no repute: qui aliquo sunt numero, of some repute, Cs.: homo nullo numero: quo sunt in numero Curiosolites, etc., Cs.: qui in eo numero fuisset: ut civium numero simus, L.— A part, member, category: omnes numeros virtutis continere: mundus expletus omnibus suis numeris: deesse numeris suis, to be deficient, O.— Order: Quaecumque descripsit carmina, Digerit in numerum, V.— An office, duty, part: ad numeros exige quidque suos, O.: verae numerosque modosque ediscere vitae, H.— Musical measure, time, rhythm, harmony, numbers: in musicis numeri et voces et modi, etc.: Isocrates verbis solutis numeros primus adiunxit: numeros memini, si verba tenerem, air, V.: nil extra numerum fecisse, out of measure, i. e. improper, H.—In verse, a measure, number: cum sint numeri plures: numeris nectere verba, O.: numerisque fertur Lege solutis, H.— A verse: Arma gravi numero Edere, i. e. heroic metre, O.: impares, i. e. elegiac verses, O.
    * * *
    number/sum/total/rank; (superior) numerical strength/plurality; catagory; tally; rhythm/cadence; frquency; meter/metrical foot/line; melody; exercise movements

    Latin-English dictionary > numerus

  • 9 nascor

    nāscor (altlat. gnāscor), nātus sum (altl. gnātus sum), nāscitūrus, nāscī (verwandt mit gigno), I) eig.: A) gezeugt-, geboren werden, vom Manne und vom Weibe, v. Gewächsen = wachsen, verb. mit ex, de u. Abl. od. mit bl. Abl., selten mit ab u. Abl., quod ex quocumque asino et equa nascitur, id est mulus et mula, Varro LL.: bestiae ex se natos diligunt, ihre Jungen, Cic.: ex fratre et sorore nati, die Kinder, Nep.: ex me hic non natus est, sed ex fratre, er ist nicht mein Sohn, Ter.: ex me et hoc natus est, Ter.: ex Thetide natus, Quint.: de paelice natus, Ov.: quo de genere gnatus est illic Philoctetes? Plaut.: silice non nati sumus, Cic.: natus servā, Liv.: natus deā, Ov.: nasci certo patre, einen Vater haben, Cic.: libertino patre natus, Liv. epit.: nullo patre natus, ohne bestimmten Vater, Liv.: frater utroque parente natus (Ggstz. matre eādem natus), Liv.: rusticis parentibus natus, ein Bauernkind, -sohn, Macr.: generari et nasci a principibus, Tac.: nascentur ab illis, Verg. – mit Dat. wem? vitulum matri eius natum mirae magnitudinis, Aur. Vict.: ei filium nasciturum, qui, Iul. Val. – m. Dat. für wen? non nobis solum nati sumus, Cic.: herbam non pecori tantum, sed homini nasci, Sen.: nasci aerumnis, Sen. – m. attrib. Adi. zur Angabe als wer? unde illa scivit, niger an albus nascerer? Phaedr. 3, 15, 10: astruentes illum iustum nasci aut emori minime convenisse, Aur. Vict. de Caes. 20, 6. – absol., impares nascimur, pares morimur, Sen.: pomorum ingens modus nascitur, Curt.: pupillus non natus, ein ungeborenes M., Cic.: alqm natum non putare, Sen.: mortalis natus, als St. geboren, Cic.: vir natus, als Mann geboren, Phaedr.: homo natus, als Mensch geboren, Menschenkind, Menschensohn, Sen. u.a. (s. Bünem. Lact. 3, 19, 7. Davis Cic. Tusc. 3, 36): Macedo natus, ein M. von Geburt, Curt.: recens natus, s. recēnsno. II: post homines natos, seitdem Menschen gelebt haben, Cic.: post hominum genus natum, seit Erschaffung der Welt, Cic.: aves in pedes nascuntur, kommen mit den Füßen zuerst auf die Welt, Plin.: in miseriam nascimur sempiternam, wir werden zu ewigem Elende geboren, Cic.: Graeci nati in litteris, unter den Wissenschaften aufgewachsen, Cic.: inter vepres rosae nascuntur, Amm.: natus in libero populo inter iura legesque, Liv.: sub alio caelo natae beluae, Sen.: caelum, sub quo natus educatusque essem, Liv.: id (diese Erzeugnisse) non apud eos nasci, Cic.: servus aut domi natus est aut hereditate relictus aut emptus, Ps. Quint. decl.: cuius domi haec nascuntur, dem das im eigenen Garten wächst (bildl.), Cic.: ibi natum esse, Syracusis natum esse, Plaut.: humi nascuntur fraga, Verg.: gramen, quod in eo loco gnatum esset, Gell. – Partiz. Futur. nāscitūrus, a, um, Pallad. 7, 7, 8. Cassian. de inc. Chr. 2, 3. Augustin. serm. 2, 1; 184, 3; 188, 4; 370, 2. Sidon. epist. 3, 3, 1. Ps. Porc. Latro decl. c. Catil. 8. Iul. Val. 1, 5 ed. Rom. (dagegen verlangt Cledon. 57, 34 K. naturus): Gerundiv nāscendus, a, um, zB. ad homines quoque nascendos vim numeri istius pertinere ait, zur Erzeugung, Bildung von Menschen, Gell. 3, 10, 7; vgl. Cod. Iust. 5, 27, 4. Cledon. 57, 34 K. – B) entspringen, entstammen, nascetur pulchrā Troianus origine Caesar, Verg.: antiquo genere natus, aus einer alten Familie, Nep.: amplissimā familiā natus, Caes.: natus summo loco, von vornehmer Herkunft, Cic.: obscure natus, von dunkler Herkunft, Eutr.: non admodum clare natus, von keiner sehr berühmten Familie, Eutr. – ex senatoribus principes nascuntur, Tac. hist. 1, 84. – II) übtr., von konkr. u. abstr. Ggstdn., entstehen, entspringen, herrühren, sich zeigen, seinen Anfang nehmen, werden, verb. mit ex, ab, in u. Abl., nasci ex omnibus rebus omne genus posset, Lucr.: ex palude nascitur amnis, Plin.: ex hoc nascitur, ut etc., daraus folgt, daß usw., Cic.: ab eo flumine collis nascebatur, erhob sich, Caes.: nulla pestis est, quae non homini ab homine nascatur, Cic.: querelae verae nascuntur pectore ab imo, Catull.: profectio nata a timore defectionis, Caes.: a vobis natus sum consularis, Cic.: invenietis id facinus natum a cupiditate, Cic.: fateor ea me studiose secutum, ex quibus vera gloria nasci posset, Cic.: Ganges in montibus nascitur, Plin.: apud quos (Auchetas) Hypanis nascitur, Mart. Cap.: nascitur ibi plumbum, Caes.: absol., inde quasi nata (wie aus dem Boden gestampft) subito classis erupit, Flor.: lunā nascente, beim Aufgang des Mondes, Hor.: nascere, Lucifer, geh auf! Verg.: natae nebulae, Ov.: nascentia templa, neu sich erhebende Tempel, Mart.: nascentis Italiae fauces, des beginnenden J., Flor.: ut mihi nascatur argumentum epistulae, damit ich Stoff zum Briefe bekomme, Cic.: in sermone nato super cenam, das sich entsponnen hatte, Suet. Caes. 87.

    Außerdem bemerke man noch in bes. Bed. die Participia A) nāscentia, ium, n., organische Körper, bes. Gewächse, Vitr. 5, 1, 3 u. 8, 1. – B) nātus (gnātus), a, um, 1) subst.: a) nātus (gnātus), ī, m., α) Sohn, natus crudelis, v. Alkmäon, Verg.: volucer, v. Amor, Ov.: mihi ausculta, nate, Enn.: da, nate, petenti, Verg.: natum obiectat illis, den Tod des S., Ov.: Plur. nati, Kinder, Verg., Ov. u.a. Dicht.: in klass. Prosa nur im Ggstz. zu parentes u. dgl., nati et parentes, Cic. de amic. 27: parentes natique, Liv. 1, 23, 1: viri natique, Liv. 5, 40, 3: maritus et nati, Corp. inscr. Lat. 2, 2900: von Tieren, die Jungen, Colum., Verg. u. Ov. – β) ein Mensch, nemo natus in aedibus habitat, keine menschliche Seele, Plaut.; vgl. Lorenz Plaut., most. 389. – b) nāta (gnāta), ae, f., Tochter, gnatam requirens, Cic. fragm. H. IV, a, 694: maxima natarum Priami, Verg.: si quis gnatam pro muta devovet agna, Hor.: Dat. u. Abl. Plur. natis; aber auch natabus (gnatabus), Plaut. bei Prisc. 7, 11. Corp. inscr. Lat. 2, 1963. col. 1. lin. 3. Vgl. Neue-Wagener Formenl.3 1, 36 ff. – c) neutr. pl., terrā nata, Erzeugnisse der Erde, Cic. ep. 9, 26, 2: sponte natis ali, sich von dem nähren, was ohne Anbau wächst, Arnob. 2, 40 in. – 2) adi.: a) zu etw. geboren, zu etw. geschaffen, von Natur zu etw. bestimmt, dah. geschickt, geeignet, m. ad od. in u. Akk. od. m. bl. Dat. (s. Müller Liv. 1, 34, 3), vir ad omnia summa natus, Cic.: vir nihil minus quam ad bella natus, Liv. epit.: ad dicendum natus et aptus, recht dazu gemacht usw., Cic.: bos ad arandum natus, Cic.: locus natus ad equestrem pugnam, Liv.: nata in vanos tumultus gens, Liv.: viri in arma nati, Liv.: natis in usum laetitiae scyphis, Hor.: Crispus iucundus et delectationi natus, Cic.: natus abdomini suo, Cic., abdomini et voluptatibus, Treb. Poll.: qui se natum huic imperio putavit, Cic.: nationes natae servituti, Cic.: loca nata insidiis, Liv.: natus agendis rebus, Hor.: otium natum sermonibus serendis, Curt.: ager rē ipsā natus tegendis insidiis, Liv. – m. adversus u. Akk., Hannibal natus adversus Romanos hostis, Liv. 35, 12, 14. – mit Infin., fruges consumere nati, Hor. ep. 1, 2, 27: natus tolerare labores, Ov. met. 15, 121: pati natae (feminae), Sen. ep. 95, 21: aqua nata defluere, Sen. nat. qu. 2, 9, 2: quod illa prona in terramque vergentia nihil nata sunt prospicere nisi pabulum, Min. Fel. 17, 2. – b) mit Adverbien, irgendwie (von Natur) beschaffen, ita natus locus est, Liv.: ager male natus, Varro: ita rem natam intellego, Plaut.: versus male nati, Hor.: homo improbius natus, i.e. cui magna est natura, im obszönen Sinne, Suet.: dah. e re nata, Ter., od. pro re nata, Cic., nach Beschaffenheit der Sache od. der Umstände, der Zeit. – c) mit einer Zeitbestimmung im Acc., irgendwie alt, in einem Alter von, annos nonaginta natus, Cic.: plus triginta natus annis ego sum, Plaut.: od. mit einer Zeitangabe im Genet., decem annorum natus, Varro sat. Men. 496: annorum gnatus XVI, Corp. inscr. Lat. 1, 26: septem nata annorum, ibid. 1, 1011. Vgl. magnus no. II, A, 2, b, α u. parvus no. II, C, 2, a. – / Parag. Infin. nascier, Anthol. Lat. 6, 19 R. Über die übrigen Formen von nascor vgl. Georges Lexik. d. lat. Wortf. S. 444.

    lateinisch-deutsches > nascor

  • 10 nascor

    nāscor (altlat. gnāscor), nātus sum (altl. gnātus sum), nāscitūrus, nāscī (verwandt mit gigno), I) eig.: A) gezeugt-, geboren werden, vom Manne und vom Weibe, v. Gewächsen = wachsen, verb. mit ex, de u. Abl. od. mit bl. Abl., selten mit ab u. Abl., quod ex quocumque asino et equa nascitur, id est mulus et mula, Varro LL.: bestiae ex se natos diligunt, ihre Jungen, Cic.: ex fratre et sorore nati, die Kinder, Nep.: ex me hic non natus est, sed ex fratre, er ist nicht mein Sohn, Ter.: ex me et hoc natus est, Ter.: ex Thetide natus, Quint.: de paelice natus, Ov.: quo de genere gnatus est illic Philoctetes? Plaut.: silice non nati sumus, Cic.: natus servā, Liv.: natus deā, Ov.: nasci certo patre, einen Vater haben, Cic.: libertino patre natus, Liv. epit.: nullo patre natus, ohne bestimmten Vater, Liv.: frater utroque parente natus (Ggstz. matre eādem natus), Liv.: rusticis parentibus natus, ein Bauernkind, -sohn, Macr.: generari et nasci a principibus, Tac.: nascentur ab illis, Verg. – mit Dat. wem? vitulum matri eius natum mirae magnitudinis, Aur. Vict.: ei filium nasciturum, qui, Iul. Val. – m. Dat. für wen? non nobis solum nati sumus, Cic.: herbam non pecori tantum, sed homini nasci, Sen.: nasci aerumnis, Sen. – m. attrib. Adi. zur Angabe als wer? unde illa scivit, niger an albus nascerer? Phaedr. 3, 15, 10: astruentes illum iustum nasci aut emori mi-
    ————
    nime convenisse, Aur. Vict. de Caes. 20, 6. – absol., impares nascimur, pares morimur, Sen.: pomorum ingens modus nascitur, Curt.: pupillus non natus, ein ungeborenes M., Cic.: alqm natum non putare, Sen.: mortalis natus, als St. geboren, Cic.: vir natus, als Mann geboren, Phaedr.: homo natus, als Mensch geboren, Menschenkind, Menschensohn, Sen. u.a. (s. Bünem. Lact. 3, 19, 7. Davis Cic. Tusc. 3, 36): Macedo natus, ein M. von Geburt, Curt.: recens natus, s. recens no. II: post homines natos, seitdem Menschen gelebt haben, Cic.: post hominum genus natum, seit Erschaffung der Welt, Cic.: aves in pedes nascuntur, kommen mit den Füßen zuerst auf die Welt, Plin.: in miseriam nascimur sempiternam, wir werden zu ewigem Elende geboren, Cic.: Graeci nati in litteris, unter den Wissenschaften aufgewachsen, Cic.: inter vepres rosae nascuntur, Amm.: natus in libero populo inter iura legesque, Liv.: sub alio caelo natae beluae, Sen.: caelum, sub quo natus educatusque essem, Liv.: id (diese Erzeugnisse) non apud eos nasci, Cic.: servus aut domi natus est aut hereditate relictus aut emptus, Ps. Quint. decl.: cuius domi haec nascuntur, dem das im eigenen Garten wächst (bildl.), Cic.: ibi natum esse, Syracusis natum esse, Plaut.: humi nascuntur fraga, Verg.: gramen, quod in eo loco gnatum esset, Gell. – Partiz. Futur. nāscitūrus, a, um, Pallad. 7, 7, 8. Cassian. de inc. Chr. 2, 3. Augustin. serm. 2,
    ————
    1; 184, 3; 188, 4; 370, 2. Sidon. epist. 3, 3, 1. Ps. Porc. Latro decl. c. Catil. 8. Iul. Val. 1, 5 ed. Rom. (dagegen verlangt Cledon. 57, 34 K. naturus): Gerundiv nāscendus, a, um, zB. ad homines quoque nascendos vim numeri istius pertinere ait, zur Erzeugung, Bildung von Menschen, Gell. 3, 10, 7; vgl. Cod. Iust. 5, 27, 4. Cledon. 57, 34 K. – B) entspringen, entstammen, nascetur pulchrā Troianus origine Caesar, Verg.: antiquo genere natus, aus einer alten Familie, Nep.: amplissimā familiā natus, Caes.: natus summo loco, von vornehmer Herkunft, Cic.: obscure natus, von dunkler Herkunft, Eutr.: non admodum clare natus, von keiner sehr berühmten Familie, Eutr. – ex senatoribus principes nascuntur, Tac. hist. 1, 84. – II) übtr., von konkr. u. abstr. Ggstdn., entstehen, entspringen, herrühren, sich zeigen, seinen Anfang nehmen, werden, verb. mit ex, ab, in u. Abl., nasci ex omnibus rebus omne genus posset, Lucr.: ex palude nascitur amnis, Plin.: ex hoc nascitur, ut etc., daraus folgt, daß usw., Cic.: ab eo flumine collis nascebatur, erhob sich, Caes.: nulla pestis est, quae non homini ab homine nascatur, Cic.: querelae verae nascuntur pectore ab imo, Catull.: profectio nata a timore defectionis, Caes.: a vobis natus sum consularis, Cic.: invenietis id facinus natum a cupiditate, Cic.: fateor ea me studiose secutum, ex quibus vera gloria nasci posset, Cic.: Ganges in montibus na-
    ————
    scitur, Plin.: apud quos (Auchetas) Hypanis nascitur, Mart. Cap.: nascitur ibi plumbum, Caes.: absol., inde quasi nata (wie aus dem Boden gestampft) subito classis erupit, Flor.: lunā nascente, beim Aufgang des Mondes, Hor.: nascere, Lucifer, geh auf! Verg.: natae nebulae, Ov.: nascentia templa, neu sich erhebende Tempel, Mart.: nascentis Italiae fauces, des beginnenden J., Flor.: ut mihi nascatur argumentum epistulae, damit ich Stoff zum Briefe bekomme, Cic.: in sermone nato super cenam, das sich entsponnen hatte, Suet. Caes. 87.
    Außerdem bemerke man noch in bes. Bed. die Participia A) nāscentia, ium, n., organische Körper, bes. Gewächse, Vitr. 5, 1, 3 u. 8, 1. – B) nātus (gnātus), a, um, 1) subst.: a) nātus (gnātus), ī, m., α) Sohn, natus crudelis, v. Alkmäon, Verg.: volucer, v. Amor, Ov.: mihi ausculta, nate, Enn.: da, nate, petenti, Verg.: natum obiectat illis, den Tod des S., Ov.: Plur. nati, Kinder, Verg., Ov. u.a. Dicht.: in klass. Prosa nur im Ggstz. zu parentes u. dgl., nati et parentes, Cic. de amic. 27: parentes natique, Liv. 1, 23, 1: viri natique, Liv. 5, 40, 3: maritus et nati, Corp. inscr. Lat. 2, 2900: von Tieren, die Jungen, Colum., Verg. u. Ov. – β) ein Mensch, nemo natus in aedibus habitat, keine menschliche Seele, Plaut.; vgl. Lorenz Plaut., most. 389. – b) nāta (gnāta), ae, f., Tochter, gnatam requirens, Cic. fragm. H. IV, a, 694: maxima
    ————
    natarum Priami, Verg.: si quis gnatam pro muta devovet agna, Hor.: Dat. u. Abl. Plur. natis; aber auch natabus (gnatabus), Plaut. bei Prisc. 7, 11. Corp. inscr. Lat. 2, 1963. col. 1. lin. 3. Vgl. Neue-Wagener Formenl.3 1, 36 ff. – c) neutr. pl., terrā nata, Erzeugnisse der Erde, Cic. ep. 9, 26, 2: sponte natis ali, sich von dem nähren, was ohne Anbau wächst, Arnob. 2, 40 in. – 2) adi.: a) zu etw. geboren, zu etw. geschaffen, von Natur zu etw. bestimmt, dah. geschickt, geeignet, m. ad od. in u. Akk. od. m. bl. Dat. (s. Müller Liv. 1, 34, 3), vir ad omnia summa natus, Cic.: vir nihil minus quam ad bella natus, Liv. epit.: ad dicendum natus et aptus, recht dazu gemacht usw., Cic.: bos ad arandum natus, Cic.: locus natus ad equestrem pugnam, Liv.: nata in vanos tumultus gens, Liv.: viri in arma nati, Liv.: natis in usum laetitiae scyphis, Hor.: Crispus iucundus et delectationi natus, Cic.: natus abdomini suo, Cic., abdomini et voluptatibus, Treb. Poll.: qui se natum huic imperio putavit, Cic.: nationes natae servituti, Cic.: loca nata insidiis, Liv.: natus agendis rebus, Hor.: otium natum sermonibus serendis, Curt.: ager rē ipsā natus tegendis insidiis, Liv. – m. adversus u. Akk., Hannibal natus adversus Romanos hostis, Liv. 35, 12, 14. – mit Infin., fruges consumere nati, Hor. ep. 1, 2, 27: natus tolerare labores, Ov. met. 15, 121: pati natae (feminae), Sen. ep. 95, 21: aqua nata defluere, Sen. nat. qu. 2, 9, 2: quod
    ————
    illa prona in terramque vergentia nihil nata sunt prospicere nisi pabulum, Min. Fel. 17, 2. – b) mit Adverbien, irgendwie (von Natur) beschaffen, ita natus locus est, Liv.: ager male natus, Varro: ita rem natam intellego, Plaut.: versus male nati, Hor.: homo improbius natus, i.e. cui magna est natura, im obszönen Sinne, Suet.: dah. e re nata, Ter., od. pro re nata, Cic., nach Beschaffenheit der Sache od. der Umstände, der Zeit. – c) mit einer Zeitbestimmung im Acc., irgendwie alt, in einem Alter von, annos nonaginta natus, Cic.: plus triginta natus annis ego sum, Plaut.: od. mit einer Zeitangabe im Genet., decem annorum natus, Varro sat. Men. 496: annorum gnatus XVI, Corp. inscr. Lat. 1, 26: septem nata annorum, ibid. 1, 1011. Vgl. magnus no. II, A, 2, b, α u. parvus no. II, C, 2, a. – Parag. Infin. nascier, Anthol. Lat. 6, 19 R. Über die übrigen Formen von nascor vgl. Georges Lexik. d. lat. Wortf. S. 444.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > nascor

См. также в других словарях:

  • Fracción continua generalizada — Saltar a navegación, búsqueda En análisis complejo, una rama de las matemáticas, una fracción continua generalizada o fracción fractal es una generalización de una fracción continua en la cual los numeradores parciales y los denominadores… …   Wikipedia Español

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»